Ελάτε να ξαναγίνουμε συνάνθρωποι!…

Γράφει ο Καθηγητής Γιώργος Πιπερόπουλος 

   Έρχονται την Τετάρτη 25 Δεκεμβρίου 2013 τα Χριστούγεννα και την επόμενη Τετάρτη η Πρωτοχρονιά του 2014.

    Έρχονται στο νου θύμησες παλιές, αναμνήσεις από άλλα Χριστούγεννα και άλλες πρωτοχρονιές, τότε που μας έλειπαν τα χρήματα και τα «λούσα» που τώρα μας τα παίρνουν πίσω, αλλά περίσσευαν η ανθρωπιά και η αξιοπρέπεια!..   

    Μια φορά και έναν καιρό στη Θεσσαλονίκη, είχαμε στο Διοικητήριο μια «μαρμάρινη» αλάνα που καταστράφηκε αλλά, δυστυχώς, τα αρχαία που αποκαλύφθηκαν ΔΕΝ αποτελούν επισκέψιμο χώρο.

    Και απέναντι από την Αγγελάκη, είχαμε μια «χωματένια» μεγάλη αλάνα όπου, όπως κάναμε και στη «μαρμάρινη» του Διοικητηρίου, κλωτσούσαμε τη μπάλα, παίζαμε κρυφτούλι, αμάδες και μακριά γαϊδούρα…

     Μια φορά και ένα καιρό είχαμε τους φίλους και τους κολλητούς να λέμε τα μυστικά μας, να μοιραζόμαστε χαρές που έτσι διπλασιάζονταν και λύπες που μειώνονταν επειδή τις βγάζαμε από το στέρνο με δάκρυα στα μάτια..

     Μια φορά και έναν καιρό τα είχαμε αυτά για να παίζουμε σε παρέες εμείς τα παιδιά γονιών που ΔΕΝ είχαν λεφτά ούτε αυτοκίνητα αλλά εμείς είχαμε όνειρα πολλά!…

Διαβάστε περισσότερα »

Βοηθήστε ένα αγγελούδι να βρει το φως του

της Στέλλας Μεϊμάρη
Υπάρχουν κάποια παιδάκια που αντί να παίζουν ξέγνοιαστα, αναγκάζονται να γνωρίσουν από πολύ μικρά το σκληρό πρόσωπο της ζωής, μπανοβγαίνοντας σε ψυχρά δωμάτια…
νοσοκομείων και χειρουργείων.

Ένα από αυτά τα παιδάκια είναι και η Παρασκευή-Ευφραιμία Θεοδώρου. Η πεντάχρονη μικρούλα δεν μπορεί ούτε να δει, ούτε να μιλήσει, ούτε να περπατήσει.

Ο λόγος; Ανά πάσα στιγμή μπορεί να υποστεί αποκόλληση του αμφιβληστροειδούς.

To κοριτσάκι, σε ηλικία μόλις έξι μηνών, υποβλήθηκε στην πρώτη του εγχείρηση στο Γενικό Νοσοκομείο «Γεννηματάς», παρότι, όπως λέει χαρακτηριστικά στο «Αγιορείτικο Βήμα» ο πατέρας του, κ. Απόστολος Θεοδώρου, οι γιατροί είχαν δηλώσει εξαρχής ότι «πρέπει να σταματήσει να κάνει πειράματα στην Ελλάδα, καθώς δεν θα υπάρξει αποτέλεσμα».

Και όντως, η εγχείρηση δεν έφερε κανένα απολύτως αποτέλεσμα. Αντίθετα, η μικρούλα υπέστη καθολική αποκόλληση του αμφιβληστροειδούς και έπρεπε να μεταβεί επειγόντως στο εξωτερικό.

Η μόνη λύση, λοιπόν, ήταν να μεταφερθεί η Παρασκευούλα στην Αμερική, στο εξειδικευμένο Children’s Hospital of Los Angeles – Doheny Retina Institute, το οποίο διευθύνει ο Thomas Lee, MD, ειδικός στις σύνθετες διαταραχές του αμφιβληστροειδούς παιδιών.

Και παρότι τα έξοδα για την οικογένεια ήταν υπέρογκα, την άνοιξη του 2009 η Παρασκευή κατάφερε να ταξιδέψει μέχρι το συγκεκριμένο νοσοκομείο του Λος Άντζελες και να υποβληθεί σε χειρουργική επέμβαση και στα δυο της μάτια.

«Η χαρά μας ήταν ανέλπιστη. Η μικρή τους πρώτους μήνες έδειχνε σημάδια βελτίωσης, έβλεπε, αντιλαμβανόταν το φως, τον ήλιο. Ξαφνικά όμως υπέστη ξανά αποκόλληση», μας λέει ο κ. Θεοδώρου.

Κανείς γονιός, όμως, δεν θα εγκατέλειπε τόσο εύκολα την ελπίδα να ζήσει το παιδί του μια κανονική ζωή. Να δει, να μιλήσει, να περπατήσει, να μπορέσει να παίξει με τα υπόλοιπα παιδιά της ηλικίας του. Έτσι, λοιπόν, η οικογένεια Θεοδώρου παλεύει να βρει και πάλι τα χρήματα από την αρχή για να μπορέσει να ταξιδέψει ξανά το μικρό αγγελούδι στην Αμερική.

Τα έξοδα, βέβαια, για την οικογένεια της μικρής Παρασκευούλας δεν σταματάνε εδώ. Το παιδί πάσχει από οστεοπόρωση σοβαρού βαθμού, που μπορεί να του προκαλέσει κατάγματα. Ευτυχώς, το κόστος αυτών των φαρμάκων τα καλύπτει η Πρόνοια. Ωστόσο, για την εγχείρηση εκτός Ελλάδας το υπουργείο Υγείας καλύπτει μόλις το 1/3 των εξόδων.

«Το ποσό είναι μεγάλο. Την προηγούμενη φορά για 33 μέρες που μείναμε στην Αμερική, πληρώσαμε 105.000 ευρώ. Και τώρα κανείς δεν ξέρει πάλι πόσο θα χρειαστεί να παραμείνουμε εκεί. Θέλουμε να θεραπευτεί οριστικά η Παρασκευούλα μας αυτή τη φορά και να βρούμε λύση και για την οστεοπόρωση. Μόλις βρεθούν τα χρήματα θα φύγουμε αμέσως για την Αμερική», τονίζει, γεμάτος αγωνία, ο πατέρας.

Για τους ελάχιστους δύσπιστους, σας παραθέτουμε παρακάτω όλα τα ιατρικά έγγραφα που διαβεβαιώνουν για την πάθηση του παιδιού και την ανάγκη μεταφοράς του στο εξωτερικό για να εγχειριστεί.

Ας βοηθήσουμε όλοι μαζί την μικρή Παρασκευούλα στη μεγάλη αυτή μάχη που δίνει από τη στιγμή που γεννήθηκε. Και ας μη σταθούν εμπόδιο τα χρήματα μπροστά στη ζωή και την υγεία μιας αθώας ψυχούλας.

Με τις ευχές και την αγάπη μας να πάει το συντομότερο Αμερική και να γυρίσει πίσω γερή και δυνατή.

ΤΡΑΠΕΖΑ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΑΡΙΘ. ΛΟΓ: 5048-063605-523
ΙΒΑΝ: GR44 0172 0480 0050 4806 3605 523

(τηλέφωνο πατέρα 6942216572)

agioritikovima.gr

 

Από το:  

http://tro-ma-ktiko.blogspot.com/2013/12/blog-post_3137.html

Τον κάθε μεσαίωνα τον διαδέχεται πάντα μιά Νέα Αναγέννηση.

Του Κρίτωνος 

Ο θεός της τεχνολογίας Ήφαιστος ήτανε κουτσός και αποτελεί μία εξαιρετική αναπαράσταση στην Ελληνική Κοσμοθέαση που μόνο τυχαία δεν είναι.
Το σημαινόμενο είναι ότι, δεν μπορεί να υπάρχει πολιτισμός όταν υπάρχει μόνο τεχνολογία, ….. η τεχνολογία από μόνη της “κουτσαίνει” …..
Η  τεχνολογία  δεν προσφέρει στον πολιτισμό, από την στιγμή που δεν υπάρχει ποιότητα στους ανθρώπους, από την στιγμή που στους ανθρώπους απουσιάζει η ανθρωπιά ……

Είναι κάτι που σήμερα το βιώνουμε, όπου η τεχνολογία γίνεται επικίνδυνη όταν είναι στα χέρια συμφεροντολόγων ατόμων.
Τελικά ποιόν εξυπηρετεί σήμερα η τεχνολογία ?
Η τεχνολογία που προσεταιρίζονται οι έχοντες οικονομική δύναμη,  εκεί όμως όπου κυριαρχεί η ιδιοτέλεια και που φυσικά γίνονται τα πρώτα θύματα γιατί είναι  οι πρώτοι που γίνονται σκλάβοι ως.υπόδουλοι του χρήματος ……
Σε αυτή την τεχνολογία που χάρη του κέρδους …….  σκλαβώνουν  ανθρώπους.
Το οικονομικό κέρδος από μόνο του ως βασικό κριτήριο είναι όνειδος και καταστροφικό για την ανθρώπινη κοινωνία.
Μιά κοινωνία που πολιτιστικά σήμερα οπισθοδρομεί …………..μιάς κοινωνίας απάνθρωπης, που εμπορεύεται την ανθρώπινη ζωή με σκηνοθετημένους πολέμους, μιάς κοινωνίας που εμπορεύεται τον ανθρώπινο πόνο, όπου υγεία υπάρχει μόνο για τους κατέχοντες.
Στον 21ο αιώνα της τεχνολογίας άνθρωποι πεθαίνουν αβοήθητοι, άνθρωποι πεινάνε, άνθρωποι που θυσιάζονται ως θυμιάματα στον βωμό της επιτυχίας των επενδυτών, των τραπεζιτών….
Αυτή η κοινωνία δεν έχει μέλλον διότι ήδη είναι βαθιά αρρωστημένη και η νέα τάξη έχει ήδη γεράσει πολύ, η νέα τάξη που ψυχορραγεί.
Το μέλλον ανήκει σε αυτούς που θα αποκαταστήσουν την υγεία στο κοινωνικό corpous.
Το μέλλον ανήκει σε αυτούς που θα ξαναχαρίσουν το χαμόγελο στους ανθρώπους.
Το μέλλον ανήκει σε αυτούς που θα αναζωογωνήσουνε πάλι τον ανθρώπινο πολιτισμό.
Το μέλλον τελικά ανήκει σε όλους τους ανθρώπους, το μέλλον ανήκει στην ανθρωπότητα.
Ένα μέλλον που έρχεται από τα ….. παλιά, που δεν είναι άλλο από το Ελληνικό Πνεύμα καινούργιο και ολοζώντανο προσαρμοσμένο στα νέα δεδομένα, για άλλη μιά φορά και  πάλι στην Υπηρεσία της Ανθρωπότητος.
Είναι Φυσικός Νόμος άλλωστε, τον κάθε μεσαίωνα να τον διαδέχεται πάντα μιά Νέα Αναγέννηση.

olympia.gr

«Ο καφές που περιμένει»… Σε όλα υπάρχει μια ρωγμή κι από ‘κει χωράει το φως…

Της ΕΛΛΗΣ ΑΥΞΕΝΤΙΟΥ

«Είναι αδύνατο, να βελτιωθεί ο κόσμος εάν πρώτα δε βελτιωθεί ο άνθρωπος»…. Κι απ’ ότι φαίνεται, πλησιάζουμε… Βλέπεις προσπάθειες ανθρώπων, που σε σοκάρουν, σε συγκινούν και λες…

Ναι, υπάρχουν ακόμα άνθρωποι! Ζουν και κυκλοφορούν ανάμεσα μας κι αναπνέουν το ίδιο σακατεμένο αέρα που αναπνέουμε κι εμείς… Μα η καρδιά τους, η ψυχή τους είναι πλημυρισμένη από αγάπη και  φως  και  δεν έχουν μολυνθεί… από τον «ιό» αυτής της «καταραμένης» εποχής…

Συνάνθρωποι μας, δεν έχουν χρήματα για τα βασικά, όπως γάλα, ψωμί, ζάχαρη … Καμιά φορά όμως, μαζί με τα βασικά, σου λείπουν και κάποιες μικρές «απολαύσεις», που σε βοηθάνε να κρατηθείς και να συνεχίσεις τη μάχη… και να μην πέσεις στη λούμπα που λέγεται κατάθλιψη…

Μια βόλτα, μαζί ένα φίλο, ένας καφές και κουβεντούλα… Πόσο απλό ακούγεται για κάποιους και πόσο άπιαστο πια, φαντάζει στα μάτια κάποιων άλλων…

Το περιοδικό του δρόμου «σχεδία», κατάφερε και  έφερε στην Ελλάδα, μια ιδέα, ένα κίνημα,  που πρωτοξεκίνησε από  τη Νάπολι πριν από ένα αιώνα και λέγεται…. «Ένας καφές σε περιμένει»…

Είναι κάτι πολύ απλό, μα ταυτόχρονα και τόσο σημαντικό!!! Ένας καφές, σε μία καφετέρια, σε ένα καφενείο, προπληρώνεται, από έναν πελάτη, ανώνυμα, για κάποιον συνάνθρωπο μας, που δεν έχει τη δυνατότητα και το «δικαίωμα» στην απόλαυση… Σε μια απλή πινελιά, που για σένα , για μένα, μπορεί να είναι, δεδομένη, μα για κάποιον άλλο ίσως και ακατόρθωτη…

Ο πελάτης θα παραγγείλει, όποιο καφέ, επιθυμεί και θα πληρώσει άλλο ένα… Ο καταστηματάρχης, βάζει τα λεφτά σε ένα ειδικό κουτί που γράφει «ο καφές που περιμένει», ή  θα αναρτήσει την απόδειξη της προπληρωμής σε ένα σχετικό πίνακα…. Και όταν ένας «φίλος» θα μπει στο μαγαζί, θα βρει έναν καφέ που θα τον περιμένει…

Μ’ αυτόν τον τρόπο, υπάρχει ένας άνθρωπος, να μπορεί να απολαύσει ένα απλό καφέ, να κλείσει λίγο τ’ αυτιά και τα μάτια, και να φωλιάσει μέσα του και πάλι η ελπίδα και η ζεστασιά της…  Μα η πιο μεγάλη ευκαιρία, ανήκει σε σένα και σε μένα… ΝΑ ΓΙΝΟΥΜΕ ΚΑΛΥΤΕΡΟΙ… να νιώσουμε και πάλι ΑΝΘΡΩΠΟΙ, με ψυχή και καρδιά όχι απλά με σάρκα και οστά…

 Το φως μια μικρή χαραμάδα χρειάζεται για να τρυπώσει… Σε όλα υπάρχει μια  ρωγμή και από κει βρίσκει και χωράει… Να θυμάσαι, πως πάντα «υπάρχουν δύο τρόποι για να λάμπεις, ο ένας είναι αντανακλάς το φως και ο άλλος να το δημιουργείς»…

Διαβάστε περισσότερα »

ΒΟΗΘΗΣΤΕ ΕΝΑ ΑΓΓΕΛΟΥΔΙ ΝΑ ΒΡΕΙ ΤΟ ΦΩΣ ΤΟΥ

της Στέλλας Μεϊμάρη

Υπάρχουν κάποια παιδάκια που αντί να παίζουν ξέγνοιαστα, αναγκάζονται να γνωρίσουν από πολύ μικρά το σκληρό πρόσωπο της ζωής, μπανοβγαίνοντας σε ψυχρά δωμάτια νοσοκομείων και χειρουργείων.

Ένα από αυτά τα παιδάκια είναι και η Παρασκευή-Ευφραιμία Θεοδώρου. Η πεντάχρονη μικρούλα δεν μπορεί ούτε να δει, ούτε να μιλήσει, ούτε να περπατήσει. 

Ο λόγος; Ανά πάσα στιγμή μπορεί να υποστεί αποκόλληση του αμφιβληστροειδούς.

To κοριτσάκι, σε ηλικία μόλις έξι μηνών, υποβλήθηκε στην πρώτη του εγχείρηση στο Γενικό Νοσοκομείο «Γεννηματάς», παρότι, όπως λέει χαρακτηριστικά στο «Αγιορείτικο Βήμα» ο πατέρας του, κ. Απόστολος Θεοδώρου, οι γιατροί είχαν δηλώσει εξαρχής ότι «πρέπει να σταματήσει να κάνει πειράματα στην Ελλάδα, καθώς δεν θα υπάρξει αποτέλεσμα».

Διαβάστε περισσότερα »

«ΟΤΑΝ ΞΕΧΩΡΙΖΟΥΜΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΑΣ ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ»

Ὅταν ἀντμετωπίζουμε στήν ζωή μας κάποια θλίψη, ἀρρώστια ἤ θάνατο προσφιλούς μας προσώπου ἤ ἒπιτρέψει ὁ Θεός κάποιο πειρασμό γογγύζουμε και λέμε: -Γιατί Θεέ μου σέ μένα νά συμβῆ αὐτό; Νομίζουμε ὅτι μόνο ἐμεῖς ἀπό ὅλο τόν κόσμο περνᾶμε κάποια μεγάλη δοκιμασία καί ὅτι κανείς ἄλλος δέν ἔχει βρεθεῖ ποτέ σέ τόσο δύ­σκολη θέση.

Σ’ αὐτόν μας τόν λογισμό ἔρχεται ὁἈπόστολος Πέτρος μέ ἕνα λόγο του, πού βρίσκεται στήν Α’ Καθολική του Ἐπιστολή καί μᾶς δίδει ἀπάν­τηση. Ταυτόχρονα ὁλόγος αὐτός ἔχει μέσα του καί μιά παρηγοριά καί παράκληση. Μᾶς καλεῖ νά ἀντισταθοῦμε σέ ὁποιαδήποτε δοκιμασία ἐπιτρέψει ὁΘεός στήν ζωή μας καί νά μείνουμε στερεωμένοι καί ἀκλό­νητοι στην πίστη «εἰδότες τά αὐτά τῶν παθημάτων τῇ ἐν κόσμῳ ὑμῶν ἀδελφότητι ἐπιτελεῖσθαι» (Α’ Πέτρου 5,9). Τίς ἴδιες δοκιμασίες ὑπο­μέ­νουν καί οἱἀδελφοί σας Χριστιανοί σ’ ὁλόκληρο τόν κόσμο, μᾶς λέγει ὁἈπόστολος Πέτρος.

Ἄρα, λοιπόν, ὅλοι οἱ Ὀρθόδοξοι χριστιανοί συναποτελοῦμε μία ἀδελ­φότητα, εἴμαστε ἀδέλφια καί τά ἴδια παθήματα πού συμβαίνουν σέ μᾶς συμβαίνουν καί στούς ἀδελφούς μας σέ ὅλο τόν κόσμο. Τήν ἴδια δοκιμασία πού περνάω σήμερα ἐγώ τήν περνάει ἤ τήν πέρασε ἤ θά τήν περάσει καί κάποιος ἀδελφός μου στήν ἄλλη ἄκρη τῆς γῆς ἤ καί πολύ κοντά μου. Οὔτε πάλι μπορῶ νά καυχηθῶ ὅτι αὐτό πού περνάω ἐγώ εἶναι μοναδικό καί ἰδιαίτερο καί ἄρα εἶμαι ἕνας σύγχρονος μάρτυρας.

Ἡ ἑνότητα αὐτή μεταξύ τῶν χριστιανῶν δέν ὑπάρχει μόνο στά πα­θήματα καί τίς δοκιμασίες ἀλλά καί σέ ἄλλες πολλές ἐκδηλώσεις τῆς ζωῆς μας. Ὅταν γιά παράδειγμα νηστεύουμε τήν Τετάρτη ἤ τήν Παρα­σκευή τό ἴδιο κάνει καί ὁ ὀρθόδοξος χριστιανός στήν Κορέα ἤ τήν Ἀλά­σκα ἤ τήν Μαδαγασκάρη. Τήν Κυριακή τό πρωΐ πού βαδίζουμε πρός τόν Ναό γιά τήν Θ. Λειτουργία τό ἴδιο κάνουν καί ὅλοι οἱ ὀρθόδοξοι χριστιανοί τῆς Οἰκουμένης.

Εἴμαστε, λοιπόν, ὅλοι μαζί ἑνωμένοι σέ μιά κοινή πορεία, προσηλωμένοι σέ ἕνα κοινό στόχο. Κάθε πρόοδος τοῦ ἑνός εἶναι χαρά καί εὐλογία γιά ὅλους. Σέ κάθε πτώση καί θλίψη συμμετέχουμε ὅλοι. Κι ἄν αὐτά ἰσχύουν γιά ὅλη τήν ἀδελφότητα τῶν ὀρθοδόξων, εἶναι αὐτονόητο ὅτι πολύ περισσότερο ἰσχύουν γιά κάθε τοπική Ἐκκλησία, γιά κάθε ἐνορία, γιά κάθε πνευματική οἰκογένεια.

Κατά τόν Γέροντα Πορφύριο «… μέσα στήν Ἐκκλησία ὅλοι ἐνσωματώνονται. Εἴμαστε ὅλοι ἕνα καί ὁ Χριστός κεφαλή. Ἕνα σῶμα, σῶμα Χριστοῦ: «Ὑμεῖς δέ ἐστε σῶμα Χριστοῦ καί μέλη ἐκ μέρους». Εἴμαστε ὅλοι ἕνα, γιατί ὁ Θεός εἶναι Πατέρας μας καί εἶναι παντοῦ. Ὅταν τό ζήσουμε αὐτό, εἴμαστε μέσα στήν Ἐκ­κλησία. Αὐτή εἶναι ἡ εὐχή τοῦ Κυρίου μας στήν Ἀρχιερατική Του Προσευχή: «ἵνα ὦσιν ἕν», γιά ὅλα τά μέλη τῆς Ἐκκλησίας. Ἔ, αὐτό μόνο διά τῆς χάριτος τό καταλαβαίνει κανείς. Ζοῦμε τήν χαρά τῆς ἑνότητος, τῆς ἀγάπης. Καί γινόμαστε ἕνα μέ ὅλους. Δέν ὑπάρχει πιό ὡραῖο πρᾶγμα!… Ὅταν ξεχωρίζουμε τόν ἑαυτό μας, δέν εἴμαστε χριστιανοί. Ἀληθινοί χριστιανοί εἴμαστε, ὅταν αἰσθανόμαστε βαθιά ὅτι εἴμαστε μέλη τοῦ μυστικού σώματος τοῦ Χριστοῦ, τῆς Ἐκκλησίας, μέ μιά συνεχῆ σχέση ἀγάπης. Ὅταν ζοῦμε ἑνωμένοι ἐν Χριστῷ. Δηλαδή, ὅταν ζοῦμε τήν ἑνότητα μέσα στήν Ἐκκλησία Του μέ τό αἴσθημα τοῦ ἑνός. Γι’ αὐτό ὁ Χριστός προσεύχεται στόν Πατέρα Του λέγοντας, «ἵνα ὦσιν ἕν» τό λέει καί τό ξαναλέει καί οἱ Ἀπόστολοι παντοῦ τό τονίζουν. Αὐτό εἶναι τό μεγαλύτερο βάθος, ἡ μεγαλύτερη ἔννοια πού ἔχει ἡ Ἐκκλησία. Ἐκεῖ βρίσκεται τό μυστήριο. Νά ἑνωθοῦν ὅλοι σάν ἕνας ἄνθρωπος ἐν Θεῷ. Ἄλλη τέτοια θρησκεία δέν ὑπάρχει. Καμμιά θρησκεία δέ λέει τέτοια. Κάτι λένε ἀλλά ὄχι αὐτό τό μυστήριο, αὐτή τή λεπτότητα τοῦ μυστηρίου πού ζητάει ὁ Χριστός καί μᾶς λέει ὅτι ἔτσι πρέπει νά γίνουμε, ὅτι θέλει νά εἴμαστε δικοί Του»¹

Εἶναι πολύ ὡραῖο νά αἰσθανόμαστε καί νά τό ζοῦμε ὅχι δέν εἴμαστε μόνοι καί ξεκάρφωτοι σ’ αὐτό τόν κόσμο, ἀλλά σέ μιά ἑνότητα ὁ ἕνας μέ τόν ἄλλο, σάν τήν ἑνότητα πού ἔχουν μεταξύ τους τά μέλη τοῦ σώματος.

Αὐτή τήν ἑνότητα δέν πρέπει μόνο νά τήν ἀπαιτοῦμε καί νά τήν ἀποζη­τοῦμε ἀπό τούς ἄλλους ἀλλά καί νά τήν προσφέρουμε στούς ἀδελφούς μας. Ὅταν θά τήν προσφέρουμε, τότε ἐμεῖς πρῶτοι θά γευόμαστε τούς καρπούς της. Τότε καί τό βάρος ἀπό τά παθήματα καί τίς δοκιμασίες τῆς ζωῆς θά εἶναι ἐλαφρύτερο.

π. Πασχάλης Γρίβας

 

1.   Γέροντος Πορφυρίου: Βίος καί Λόγοι, ἔκδοση Ἱ. Μ. Χρυσοπηγῆς, σελίς 190-191.

 

                                                            «ΕΝΟΡΙΑΚΗ ΕΥΛΟΓΙΑ»

 Ἰουλιος-Σεπτέμβριος 2005, Ἀρ. Τεύχους 36-38

ΕΚΚΛΗΣΗ ΓΙΑ ΒΟΗΘΕΙΑ ΣΕ ΚΑΡΚΙΝΟΠΑΘΗ (ΔΙΑΔΩΣΤΕ ΤΟ)

Σχόλιο ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ:

το άρθρο αυτό το λάβαμε από το φιλικό μας ιστολόγιο ΑΓΙΟΡΕΙΤΙΚΟ ΒΗΜΑ. Οι γιορτινές ημέρες που έρχονται δίνουν την ευκαιρία σε όλους μας να δείξουμε την αγάπη μας, να κοιτάξουμε δίπλα μας και να απλώσουμε το χέρι μας βοηθώντας όσους έχουν ανάγκη. Η ελεημοσύνη είναι καθήκον, είναι αγάπη, ανθρωπιά και πάνω από όλα είναι η μεγαλύτερη εσωτερική χαρά που θα μπορούσαμε να έχουμε.

Φωνής απόγνωσης από καρκινοπαθή
Οι ημέρες της αγάπης πλησιάζουν. Η εορτή των Χριστουγέννων βρίσκεται προ των πυλών. Αυτές τις ημέρες πρέπει να ανταποκριθούμε στο …κάλεσμα συνανθρώπων μας που έχουν την ανάγκη μας, ασθενείς άπορους…

Όπως ο  Λεβανδόφσκιγ Βιατσεσλάφ, ρωσικής καταγωγής    που πάσχει από αδενοκαρκίνωμα του προστάτη και πραγματικά, όπως μας είπε, ο πατέρας Γρηγόριος από τον Ιερό Ναό της Παναγίας Σουμελά Μενιδίου, αξίζει κάποιος να βοηθήσει.
Είναι ανασφάλιστος, δεν έχει δουλειά εδώ και χρόνια λόγω του προβλήματος που τον ταλαιπωρεί και δεν έχει πόρους επιβίωσης.
Μέσα στις επόμενες πρέπει να γίνει στο νοσοκομείο »Αμαλία Φλέμινγκ» Μελισσιών  στη Πτέρυγα Πόμολα διορθωτική  εγχείρηση για να αφαιρεθεί  καθετήρας  που κοστίζει 1.500 ε
Η επέμβαση θα γίνει από τον Γιατρό,χειρούργο- ουρολόγο, κ.Μάριο Γεωργιάδη 6932-324044 (διευθυντή της ογκολογικής κλινικής του νοσοκομείου)

Και να ακολουθήσει δεύτερη επέμβαση μέσα στο Δεκέμβριο, αμέσως μετά ακτινοθεραπεία στο νοσοκομείο «Ιασώ» από τον  γιατρό ογκολόγο –ακτινοθεραπευτή  κ.Μαραγκουδάκη 5.000 ε  ώστε να αντιμετωπιστεί  μία ενδεχόμενη μετάσταση.
Η κατάσταση του θεωρείται ιδιαίτερη δύσκολη καθώς εκτός από τους φρικτούς πόνους υπάρχει σοβαρός κίνδυνος ο καρκίνος να προχωρήσει όπως έχει επαναληφθεί στο παρελθόν.

Τα έξοδα που προαναφέρθηκαν θα καλύψουν τη δαπάνη των επεμβάσεων στα νοσοκομεία καθώς  ο ασθενής είναι ανασφάλιστος.

Όσοι επιθυμείτε να βοηθήσετε μπορείτε να απευθυνθείτε στον εφημέριο του Ιερού Ναού της Παναγίας Σουμελά Μενιδίου, π. Γρηγόριο, και μπορείτε να επικοινωνήσετε μαζί του  στο 6977-627625

http://www.agioritikovima.gr

…ας πάρουμε για τον εαυτό μας ένα ρούχο λιγότερο φέτος!!!

Έχω απέναντί μου παιδιά και καλούμαι να τους διδάξω για το Θεό. Για ένα Θεό που είναι μόνο Αγάπη και το έδειξε έμπρακτα  όταν ήρθε στη γη δίνοντας την ζωή του για τον κάθε ένα από εμάς χωριστά. Ο ίδιος μας είπε, ότι οι άνθρωποι που τον αγαπούν και τον ακολουθούν, οι άνθρωποι οι δικοί του, δεν θα ξεχωρίζουν ούτε από την εμφάνιση, ούτε από τους τύπους αλλά από την αγάπη προς τον πλησίον. Πώς να τα κοιτάξω αυτά τα παιδιά στα μάτια και να τους πω ότι και εμείς οι μεγάλοι δεν αγαπάμε ουσιαστικά, παρόλο που μιλάμε συχνά για αγάπη, τα χείλη μας συχνά ψιθυρίζουν στοίχους τραγουδιών που μιλούν για αυτή, αλλά πολλές φορές αδιαφορούμε για τον γείτονα μας που κρυώνει  και τους συνανθρώπους μας που δεν έχουν να φάνε…

Ξέρω ότι όλοι δυσκολευόμαστε  οικονομικά  να ανταποκριθούμε αλλά δεν μπορούμε να αφήσουμε τα παιδιά και γενικά έναν άνθρωπο να πεθάνει!! Εξάλλου μη ξεχνάς ότι ο Χριστός έκανε λόγο για το δίλεπτο της χήρας  που έδωσε από το υστέρημα της αλλά από αγάπη προς τον πλησίον… Δε πειράζει ας πάρουμε για τον εαυτό μας ένα ρούχο λιγότερο φέτος!!! Τέλος θέλω να σου πω ότι τους ελεήμονες ο Θεός τους ευλογεί πολλαπλά. Μην έχεις άγχος τι θα γίνει μετά… μόνο να θυμάσαι, ότι με την ελεημοσύνη και την αγάπη για τον συνάνθρωπο, απαλύνεις τον πόνο του αδερφού σου !!!

«Ο ελεών  πτωχώ , δανείζει τω Θεώ «.

ΠΗΓΗ: http://www.pentapostagma.gr

Καθημερινοί Αγγελοι ζουν δίπλα μας…

Lou Xiaoying

Η απίστευτη ιστορία της Κινέζας ρακοσυλλέκτριας Lou Xiaoying η οποία κατάφερε μέσα σε 40 χρόνια να σώσει και να αναθρέψει 30 εγκαταλελειμμένα μωρά!

Στην Κίνα, η βρεφοκτονία και η βρεφική εγκατάλειψη είναι σε τρομερή έξαρση λόγω των σκληρών πολιτικών μέτρων που επιτρέπουν μόνο ένα παιδί σε κάθε οικογένεια που ζει σε πόλη.

Έτσι οι Κινέζοι ωθούμενοι από τη φτώχεια και την τεράστια πολιτική πίεση αναγκάζονται να προβούν σε εγκατάλειψη μωρών εφόσον είναι τα δεύτερα της οικογένειας ή ακόμα και σε βρεφοκτονίες αν το πρώτο τους παιδί είναι κορίτσι. Νομίζουν ότι ένα αγόρι θα ανταποκριθεί καλύτερα στις οικονομικές ανάγκες της οικογένειας.

Τρομακτικά περιστατικά νεογέννητω

η ζωη στα σκουπίδια

ν μωρών πεταμένων σε κάδους σκουπιδιών, είναι καθημερινό φαινόμενο. Πρόσφατα στα φώτα της δημοσιότητας ήρθε περιστατικό μικρού κοριτσιού το οποίο έφερε μαχαιριά στο λαιμό. (Ευτυχώς, στο μωρό μετά τη γενική κατακραυγή παρασχέθηκαν οι πρώτες βοήθειες και τώρα βρίσκεται σε άριστη υγεία και στο δρόμο για την υιοθεσία).

Ποιος όμως γονιός έχων σώας τα φρένας μπορεί να προβεί σε τέτοιο έγκλημα; Δύσκολο να απαντηθεί. Γεγονός όμως είναι ότι το ανάλγητο κράτος προβαίνει ακόμα και σε υποχρεωτικές εκτρώσεις, όπως στην περίπτωση νεαρής κινέζας που την υπέβαλαν σε έκτρωση μια και δεν είχε να πληρώσει το πρόστιμο (ναι, πρόστιμο για την ανθρώπινη ζωή) και ύστερα της έβαλαν για τιμωρία στο κρεβάτι της σακούλα με το εκτρωμένο έμβρυο. Παγώνει ο νους και μόνο στη σκέψη, γιαυτό και δεν θα αναρτήσουμε τις σχετικές φωτογραφίες που κυκλοφορούν στο διαδίκτυο και σε κάνουν να νοιώθεις οργή και ντροπή που ανήκεις στο ανθρώπινο γένος.

Και πως μπορεί κανείς να αντισταθεί σε τόσο μεγάλες δυνάμεις;

Στον αντίποδα όλων αυτών, η υπέροχη 88χρονη πια, ρακοσυλλέκτρια Lou Xiaoying η οποία, παρέα με τον άντρα της κατάφεραν να σώσουν και να αναθρέψουν 30 μωρά χωρίς να τους πεθάνει κανένα! Πάμπτωχοι από χρήματα, πάμπλουτοι από αγάπη και ευδαιμονία!

(το άρθρο συνεχίζεται παρακάτω)

η Lou, ο άντρας της και τα παιδιά τους!

Θέλοντας να τους προσφέρουν πραγματικά ό,τι καλύτερο μπορούσαν, φρόντισαν για την τροφή τους, το ρουχισμό τους, την ανατροφή τους αλλά και το πνεύμα τους, μεγαλώνοντας οι ίδιοι 4 από αυτά και δίνοντας τα υπόλοιπα σε άκληρους φίλους και συγγενείς ώστε να πάνε σχολείο και να ζήσουν όσο γίνεται καλύτερα.

«πήγαινα πάντα αιφνιδιαστικά στα σπίτια των παιδιών να ελέγξω πως περνάνε και πάντα φρόντιζα τις Κυριακές να είναι μαζί μου για να βγαίνουμε βόλτα στα δάση και τη φύση, ώστε να νοιώθουν την φροντίδα, την αγάπη και την προστασία που χρειάζονταν».

Η ιστορία της Λου ξεκίνησε το 1972 στους δρόμους της πόλης Jinhua όταν είχε βγει, κατά την καθημερινή συνήθειά της, να ψάξει για χρήσιμα αντικείμενα από τα σκουπίδια από τους κάδους. Εκεί μέσα, βρήκε πεταμένο ένα μικρό κοριτσάκι. Ο κίνδυνος αν την ανακάλυπταν θα ήταν μεγάλος, λέει η ίδια σε συνέντευξή της, στην κινέζικη εφημερίδα Yanzhao Metro Daily:

«Δεν το σκέφθηκα ούτε στιγμή. Θ

ο Ζαγκ Γκιλιν

α είχε πεθάνει αν δεν την είχαμε πάρει να τη φροντίσουμε. Τότε ακριβώς κατάλαβα ότι αγαπάω τα παιδιά και θα ήθελα να τους προσφέρω ό,τι καλύτερο μπορούσα! Το να τη βλέπουμε να μεγαλώνει ήταν για μας μοναδικό! Όλα αυτά τα παιδιά χρειάζονται αγάπη και φροντίδα.

Είναι μοναδικά κι αξιαγάπητα ανθρώπινα όντα. Δεν το χωράει ο νους μου πως είναι δυνατόν κάποιοι να τα παρατάνε στα σκουπίδια… Η κόρη μου αυτή, είναι σήμερα 40 χρόνων κι έχει δικό της παιδί πια!»

Η καταπληκτική αυτή γιαγιά νοσηλεύεται σήμερα σε νοσοκομείο λόγω νεφρικής ανεπάρκειας, όπου την φροντίζουν και την περιβάλλουν όλα της τα παιδιά και αναπολεί:

«τον πιο μικρό μου γιο, τον Ζανγκ Γκιλιν που είναι σήμερα μόλις 7 χρονών, τον βρήκα πεταμένο σε έναν κάδο σκουπιδιών. Ήμουν τότε 82 χρονών. Πάρα πολύ μεγάλη για να αναθρέψω ένα ακόμη παιδί. Όμως δεν μπορούσα με τίποτε να τον αφήσω στο έλεος του Θεού. Τον κοίταζα και μου χαμογελούσε. Ήταν τόσο γλυκός! Ηταν αδύνατο να μην τον φροντίσω!

ο Ζιανγκ Γκιλιν

Τον πήρα λοιπόν στο σπίτι μας στην εξοχή (σ.σ. μια παράγκα που μπάζει από παντού, μέσα σε ένα δάσος) και τον φρόντισα και τον περιέθαλψα. Του έδωσα το όνομα Ζανγκ Γκιλιν που σημαίνει Σπάνιος και Πολύτιμος! Με βοήθησαν και τα μεγαλύτερα παιδιά μου στην ανατροφή του. τώρα πια είναι ένας απόλυτα υγιής και χαρούμενος νεαρός!

Ξέρω πως οι μέρες μου ίσως δεν είναι πολλές. Θα ήθελα όμως πριν φύγω να τον δω κι αυτόν να πηγαίνει στο σχολείο.»

Η Λου εκτός των υπολοίπων 30 παιδιών της έχει και μία βιολογική κόρη η οποία έχει εμπνευσθεί από τη μητέρα της και έχει αφιερώσει τη ζωή της στην αναζήτηση και την υποστήριξη εγκαταλελειμμένων παιδιών. Η ιστορία τους έχει ευαισθητοποιήσει ολόκληρη την Κίνα των χιλιάδων εγκαταλελειμμένων παιδιών, και το έργο της έχει βρει παντού επώνυμους και ανώνυμους μιμητές.

Η Λου έχει αποκτήσει δίκαια το προσωνύμιο «Επίγειος Άγγελος» και αποτελεί τη ζωντανή απόδειξη ότι δεν χρειάζεται να έχεις τίποτα απολύτως για να δώσεις αγάπη και φροντίδα. Κι ακόμα μεγαλύτερη απόδειξη ότι ο καθένας μας, από όποια θέση κι αν βρίσκεται μπορεί να γίνει διάβολος ή άγγελος.

Δική μας επιλογή.

http://www.e-fungus.gr

http://www.e-fungus.gr

(Εστάλη από την φίλη μας Σπυριδούλα Κ.)

ΤΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ ΔΕΙΧΝΟΥΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΠΡΟΣΩΠΟ

ΔΙΑΓΡΑΦΗ ΧΡΕΩΝ Ν. Κατσέλη ΙΝΚΑ – ΔΤ 338 10.02.12

ΤΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ ΔΕΙΧΝΟΥΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΠΡΟΣΩΠΟ

Διαγραφή χρεών σε δανειολήπτες με προβλήματα υγείας.

Ο Ειρηνοδίκης Αθηνών διέγραψε 20.000 € σε σύνολο 50.000 € οφειλών καρκινοπαθούς δανειολήπτη.

Ο Ειρηνοδίκης Αθηνών διέγραψε 50.000 € σε σύνολο 120.000 € οφειλών δανειολήπτριας που είχε λάβει μετρητά από κάρτες για να στηρίξει την οικογένεια του γιου της με τετραπληγικό εγγόνι της.

Και οι δύο δανειολήπτες είχαν υποβάλλει μέσω του ΙΝΚΑ αιτήσεις εξωδικαστικού συμβιβασμού του Νόμου Κατσέλη.

ΟΙ ΤΡΑΠΕΖΕΣ ΕΚΩΦΕΥΣΑΝ !!! – ΔΕΝ ΣΥΜΒΙΒΑΖΟΝΤΑΝ

Και για τους δύο οι απόπειρες εξωδικαστικού συμβιβασμού απέτυχαν – την αποτυχία αυτή βεβαίωσε αρμοδίως το ΙΝΚΑ.

Οι δύο δανειολήπτες επέλεξαν ως συνήγορο τον κο Φώτη Σπυρόπουλο, δικηγόρο και επί Διδακτορικώ (τηλ. 211 0135653, 6944 246650) που αφού κατέθεσε την Αίτηση στο Ειρηνοδικείο τους εκπροσώπησε και στις ακροαματικές διαδικασίες.

Το δικαστήριο:

–       «έσωσε» την πρώτη κατοικία της αιτούσας.

–       όρισε τριετή περίοδο χάριτος για το στεγαστικό της δάνειο.

–       διέγραψε 20.000 χρέη από τα 50.000 € του αιτούντα.

–       διέγραψε 50.000 € χρέη από τα 120.000 € της αιτούσας.

–       όρισε στον αιτούντα τετραετή διάρκεια αποπληρωμής και έπειτα οριστική απαλλαγή από το υπόλοιπο των οφειλών του.

Στις ως άνω αποφάσεις ρόλο έπαιξαν τα προβλήματα υγείας των αιτούντων και της οικογένειάς τους, σύμφωνα και με το ά. 8 παρ. 5 ν. 3869/2010.

Οι αποφάσεις αυτές ανοίγουν τον δρόμο στους δανειολήπτες που αντιμετωπίζουν προβλήματα υγείας για ρύθμιση των χρεών τους και δείχνουν επιτέλους πως τα δικαστήρια έχουν ανθρώπινο πρόσωπο.

(ΠΗΓΗ: Εστάλη από ΙΝΚΑ)