«Ο καφές που περιμένει»… Σε όλα υπάρχει μια ρωγμή κι από ‘κει χωράει το φως…

Της ΕΛΛΗΣ ΑΥΞΕΝΤΙΟΥ

«Είναι αδύνατο, να βελτιωθεί ο κόσμος εάν πρώτα δε βελτιωθεί ο άνθρωπος»…. Κι απ’ ότι φαίνεται, πλησιάζουμε… Βλέπεις προσπάθειες ανθρώπων, που σε σοκάρουν, σε συγκινούν και λες…

Ναι, υπάρχουν ακόμα άνθρωποι! Ζουν και κυκλοφορούν ανάμεσα μας κι αναπνέουν το ίδιο σακατεμένο αέρα που αναπνέουμε κι εμείς… Μα η καρδιά τους, η ψυχή τους είναι πλημυρισμένη από αγάπη και  φως  και  δεν έχουν μολυνθεί… από τον «ιό» αυτής της «καταραμένης» εποχής…

Συνάνθρωποι μας, δεν έχουν χρήματα για τα βασικά, όπως γάλα, ψωμί, ζάχαρη … Καμιά φορά όμως, μαζί με τα βασικά, σου λείπουν και κάποιες μικρές «απολαύσεις», που σε βοηθάνε να κρατηθείς και να συνεχίσεις τη μάχη… και να μην πέσεις στη λούμπα που λέγεται κατάθλιψη…

Μια βόλτα, μαζί ένα φίλο, ένας καφές και κουβεντούλα… Πόσο απλό ακούγεται για κάποιους και πόσο άπιαστο πια, φαντάζει στα μάτια κάποιων άλλων…

Το περιοδικό του δρόμου «σχεδία», κατάφερε και  έφερε στην Ελλάδα, μια ιδέα, ένα κίνημα,  που πρωτοξεκίνησε από  τη Νάπολι πριν από ένα αιώνα και λέγεται…. «Ένας καφές σε περιμένει»…

Είναι κάτι πολύ απλό, μα ταυτόχρονα και τόσο σημαντικό!!! Ένας καφές, σε μία καφετέρια, σε ένα καφενείο, προπληρώνεται, από έναν πελάτη, ανώνυμα, για κάποιον συνάνθρωπο μας, που δεν έχει τη δυνατότητα και το «δικαίωμα» στην απόλαυση… Σε μια απλή πινελιά, που για σένα , για μένα, μπορεί να είναι, δεδομένη, μα για κάποιον άλλο ίσως και ακατόρθωτη…

Ο πελάτης θα παραγγείλει, όποιο καφέ, επιθυμεί και θα πληρώσει άλλο ένα… Ο καταστηματάρχης, βάζει τα λεφτά σε ένα ειδικό κουτί που γράφει «ο καφές που περιμένει», ή  θα αναρτήσει την απόδειξη της προπληρωμής σε ένα σχετικό πίνακα…. Και όταν ένας «φίλος» θα μπει στο μαγαζί, θα βρει έναν καφέ που θα τον περιμένει…

Μ’ αυτόν τον τρόπο, υπάρχει ένας άνθρωπος, να μπορεί να απολαύσει ένα απλό καφέ, να κλείσει λίγο τ’ αυτιά και τα μάτια, και να φωλιάσει μέσα του και πάλι η ελπίδα και η ζεστασιά της…  Μα η πιο μεγάλη ευκαιρία, ανήκει σε σένα και σε μένα… ΝΑ ΓΙΝΟΥΜΕ ΚΑΛΥΤΕΡΟΙ… να νιώσουμε και πάλι ΑΝΘΡΩΠΟΙ, με ψυχή και καρδιά όχι απλά με σάρκα και οστά…

 Το φως μια μικρή χαραμάδα χρειάζεται για να τρυπώσει… Σε όλα υπάρχει μια  ρωγμή και από κει βρίσκει και χωράει… Να θυμάσαι, πως πάντα «υπάρχουν δύο τρόποι για να λάμπεις, ο ένας είναι αντανακλάς το φως και ο άλλος να το δημιουργείς»…

Διαβάστε περισσότερα »

Ένα Συνεργατικό Καφενείο στην Ακαδημία Πλάτωνος

Χώρους σαν το «Συνεργατικό Καφενείο» δε θα βρεις πολλούς στην Αθήνα. Ίσως όχι λόγω του χώρου αυτού καθεαυτού αλλά μάλλον λόγω της ιδέας που τροφοδότησε στην πραγματικότητα τη λειτουργία του.

Η μοναδικότητά του πάντως χαρακτηρίζεται και από τη φοβερή του τοποθεσία.Μπορεί κάποιες δηλώσεις σχετικά με το καφενείο να μεταβάλλονται συνεχώς μέσα απο τις εξελίξεις, όπως σε κάθε τι ζωντανό, αλλά το χρώμα και το συναίσθημα είναι πάντα το ίδιο! Ακριβώς απέναντι από το πάρκο της Ακαδημίας Πλάτωνος ειναι το»Συνεργατικό Καφενείο» Μοναστηρίου 140, Ακ. Πλάτωνος.

καλά νέα

Αλληλέγγυο εμπόριο & παντοπωλείο-καφέ Lacandona

Our Concept

Το σημερινό κίνημα του αλληλέγγυου εμπορίου διαμορφώθηκε στην Ευρώπη τη δεκαετία του 1960 ως μια απάντηση στις συνθήκες της ελεύθερης αγοράς που επιτρέπει στις πολυεθνικές εταιρίες και τους μεσάζοντες να βγάζουν μεγάλο ποσοστό κέρδους σε βάρος των παραγωγών, ιδιαίτερα αυτών από τις αναπτυσσόμενες χώρες.

Το κίνημα είναι μια συνεργασία παραγωγών, οργανώσεων, εμπόρων και καταναλωτών που βασίζεται στον διάλογο, τη διαφάνεια, τον σεβασμό και τη δικαιοσύνη. Αποσκοπεί στην ενδυνάμωση των περιθωριοποιημένων παραγωγών του αναπτυσσόμενων χωρών, μέσω της προάσπισης των εργασιακών τους δικαιωμάτων, της απουσίας μεσαζόντων, της απαγόρευσης της παιδικής και καταναγκαστικής εργασίας και της καταβολής δίκαιων αμοιβών. Επίσης, προωθεί την αειφόρο ανάπτυξη με την υιοθέτηση ήπιων και βιολογικών μεθόδων καλλιέργειας.

Το παντοπωλείο – καφέ Lacandona άνοιξε στο τέλος Αυγούστου 2011 με την ιδέα να προωθήσει αυτό το κίνημα. Υποστηρίζουμε μικρούς παραγωγούς και συνεταιρισμούς από την Ελλάδα και όλο τον κόσμο διαθέτοντας τα προϊόντα τους στο κατάστημά μας.

Καφενείον "το παγκάκι"

Πάνε δύο χρόνια σχεδόν από τη στιγμή που η μικρή ομάδα ανθρώπων που σήμερα εργαζόμαστε στο «Παγκάκι» της Γ. Ολυμπίου στο Κουκάκι, αρχίσαμε να συζητάμε την ιδέα δημιουργίας ενός καφενείου, ενός χώρου συνεύρεσης.

Η ιδέα ξεκίνησε από την κοινή ανάγκη να δώσουμε λύση στο πρόβλημα
«εργασία». Οι περισσότερες από μας είμαστε νέες άνεργες, κάποιοι από μας εργαζόμενοι σε επισφαλή επαγγέλματα και σε συνθήκες εχθρικές προς κάθε έννοια αξιοπρέπειας και δημιουργικότητας. Θελήσαμε λοιπόν να δοκιμάσουμε έναν άλλο τρόπο εργασίας, συλλογικό, με σχέσεις σεβασμού, συντροφικότητας και αλληλεγγύης ανάμεσά μας.

Διαβάστε περισσότερα »